د که روز قیامت به ایشان گفته می شود ای بندگان خدا، هیچ ترس و اندوهی بر شما نیست، بدون حسابرسی به بهشت وارد شوید.(1)امام باقر علیه السلام فرمودند: هر کس بر قرائت سوره زخرف مداومت ورزد، خداوند او را از فشار قبر و دیگر مشکلات در قبر ایمنی می دهد تا هنگامی که بر پروردگارش وارد شود و آنگاه به امر خداوند در بهشت جای می گیرد(2)
آثار و برکات سوره
1) درمان بیماری صرع
در تفسیر البرهان به نقل رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم آمده: هر کس سوره زخرف را بنویسد و پس از شستن از آب ان بنوشد در بیماریهایی که به آن مبتلا می شود، نیازی به دارو نخواهد داشت و و اگر این آب را بر روی شخصی که بیماری صرع دارد بپاشند به هوش خواهد آمد…(3)
2) محبوبیت بین مردم
روایت است از امام صادق علیه السلام که فرمودند: هر کس سوره زخرف را بنویسد و با خود داشته باشد از شر هر حاکم و پادشاهی در امان خواهدبود و نزد مردم از محبوبیت برخوردار می شود …(4)
3) برای زن ناسازگار
مرحوم کفعمی در کتاب المصباح می نویسد: اگر از آب حاصل از شسته شدن این سوره به زنی که اطاعت از شوهر نمی کند بنوشانند مطیع خواهد شد.(4)
ترجمه از 1 تا 30:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
حم. (۱)سوگند به كتاب مبین (و روشنگر)، (2)كه ما آن را قرآنى فصیح و عربى قرار دادیم، شاید شما (آن را) درك كنید! (۳)و آن در «امالكتاب» ( لوح محفوظ) نزد ما بلندپایه و استوار است! (4)آیا این ذكر ( قرآن) را از شما بازگیریم بخاطر اینكه قومى اسرافكارید؟! (5)چه بسیار پیامبرانى كه (براى هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم; (6)ولى هیچ پیامبرى به سوى آنها نمىآمد مگر اینكه او را استهزا مىكردند. (7)ولى ما كسانى را كه نیرومندتر از آنها بودند هلاك كردیم، و داستان پیشینیان گذشت. (۸)
هر گاه از آنان بپرسى: «چه كسى آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلما مىگویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است»! (9)همان كسى كه زمین را محل آرامش شما قرار داد، و براى شما در آن راههایى آفرید باشد، كه هدایت شوید (و به مقصد برسید)! (۱۰)همان كسى كه از آسمان آبى فرستاد بمقدار معین، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم; همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج مىسازند! (۱۱)
و همان كسى كه همه زوجها را آفرید، وبراى شما از كشتیها و چهارپایان مركبهایى قرارداد كه بر آن سوار مىشوید، (۱2)تا بر پشت آنها بخوبى قرار گیرید; سپس هنگامى كه بر آنها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذكر شوید و بگویید: «پاك و منزه است كسى كه این را مسخر ما ساخت، وگرنه ما توانایى تسخیر آن را نداشتیم; (۱۳)و ما به سوى پروردگارمان بازمىگردیم!» (۱4)
آنها براى خداوند از میان بندگانش جزئى قرار دادند (و ملائكه را دختران خدا خواندند); انسان كفرانكننده آشكارى است! (۱5)آیا از میان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب كرده و پسران را براى شما برگزیده است؟! (۱6)در حالى كه هرگاه یكى از آنها را به همان چیزى كه براى خداوند رحمان شبیه قرار داده ( به تولد دختر) بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتى) سیاه مىشود و خشمگین مىگردد! (۱7)
آیا كسى را كه در لابلاى زینتها پرورش مىیابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا مىخوانید)؟! (۱۸)آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند; آیا شاهد آفرینش آنها بوده اند؟ ! گواهى آنان نوشته مىشود و (از آن) بازخواست خواهند شد! (۱9)آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان مىخواست ما آنها را پرستش نمىكردیم!» ولى به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزى نمىگویند! (2۰)
یا اینكه ما كتابى پیش از این به آنان دادهایم و آنها به آن تمسك مىجویند؟! (2۱)بلكه آنها مىگویند: «ما نیاكان خود را بر آئینى یافتیم، و ما نیز به پیروى آنان هدایت یافتهایم.; سذللّه (22)و اینگونه در هیچ شهر و دیارى پیش از تو پیامبر انذاركنندهاى نفرستادیم مگر اینكه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینى یافتیم و به آثار آنان اقتدا مىكنیم.» (2۳)
(پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینى هدایتبخشتر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انكار مىكنید)؟!» گفتند: «(آرى،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شدهاید كافریم! سذللّه (24)به همین جهت از آنها انتقام گرفتیم; بنگر پایان كار تكذیبكنندگان چگونه بود! (25)و به خاطر بیاور هنگامى را كه ابراهیم به پدرش ( عمویش آزر) و قومش گفت: «من از آنچه شما مىپرستید بیزارم. (26)
مگر آن كسى كه مرا آفریده، كه او هدایتم خواهد كرد!» (27)او كلمه توحید را كلمه پایندهاى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شاید به سوى خدا باز گردند! (2۸)ولى من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهرهمند ساختم تا حق و فرستاده آشكار (الهى) به سراغشان آمد; (29)هنگامى كه حق به سراغشان آمد; گفتند: «این سحر است، و ما نسبت به آن كافریم»! (۳۰)
