ده برابر تمامی فرشتگانی که خداوند را در بین زمین و آسمان تسبیح گفته اند حسنه به او داده می شود و هر آنچه که در روز یا شبش از دست داده دوباره به دست می آورد(1)به قرائت این سوه در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان بسیار سفارش شده است. در روایتی از امام صادق علیه السلام روایت شده:
هر کس سوره های عنکبوت و روم را در شب بیست وو سوم ماه رمضان قرائت نماید به خدا قسم او از اهل بهشت است و پس از گفتن این جمله فرمودند: اینکه قسم یاد کردم هر کس در این شب این سوره ها را بخواند اهل بهشت است هیچ استثنایی نمی کنم و نمی ترسم که خداوند به خاطر سوگند
و عدم استثنای در ان برای من گناهی بنویسد. زیرا مطمئن هستم که این دو سوره نزد خداوند جایگاهی بزرگ دارد(2)در روایتی دیگر از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله آمده است علت اینکه حضرت ابراهیم علیه السلام به نام خلیل الله نامیده شد قرائت آیات 18-17 سوره روم است(3)
آثار و برکات سوره
1) راه دستیابی به خوبی ها
خواندن سه بار آیات 18-17 سوره روم در عصر و صبح مستحب است. امام علی علیه السلام فرموده است: هر کس در عصر سه بار بگوید: «فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون و له الحمد فی السماوات و الارض و عشیا و حین تظهرون» هیچ خیر و خوبی ای در ان شب از او فوت نمی شود و همه بدی ها و شرور،آن شب از او برداشته می شود و هر کس صبحگاه سه بار این آیات را بخواند نیز چنین بهره ای می برد. (4)این دو ایه شریفه بسیار ارزشمند است که پیامبر صلی الله علیه واله به کسی که این دو آیه را همواره زمزمه می کند وعده بهشت داده است(5)
ترجمه از 1 تا 20:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
الم (۱)رومیان مغلوب شدند! (۲)(و این شكست) در سرزمین نزدیكى رخ داد; اما آنان پس از (این) مغلوبیت بزودى غلبه خواهند كرد… (۳)در چند سال همه كارها از آن خداست; چه قبل و چه بعد (از این شكست و پیروزى); و در آن روز، مؤمنان (بخاطر پیروزى دیگرى) خوشحال خواهند شد… (۴)به سبب یارى خداوند; و او هر كس را بخواهد یارى مىدهد; و او صاحب قدرت و رحیم است! (۵)
این وعدهاى است كه خدا كرده; و خداوند هرگز از وعدهاش تخلف نمىكند; ولى بیشتر مردم نمىدانند! (۶)آنها فقط ظاهرى از زندگى دنیا را مىدانند، و از آخرت (و پایان كار) غافلند! (۷)آیا آنان با خود نیندیشیدند كه خداوند، آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دو است جز بحق و براى زمان معینى نیافریده است؟! ولى بسیارى از مردم (رستاخیز و) لقاى پروردگارشان را منكرند! (۸)
آیا در زمین گردش نكردند تا ببینند عاقبت كسانى كه قبل از آنان بودند چگونه بود؟! آنها نیرومندتر از اینان بودند، و زمین را (براى زراعت و آبادى)بیش از اینان دگرگون ساختند و آباد كردند، و پیامبرانشان با دلایل روشن بهسراغشان آمدند (اما آنها انكار كردند و كیفر خود را دیدند); خداوند هرگز به آنان ستم نكرد، آنها به خودشان ستم مىكردند! (۹)
سپس سرانجام كسانى كه اعمال بد مرتكب شدند به جایى رسید كه آیات خدا را تكذیب كردند و آن را به مسخره گرفتند! (۱۰)خداوند آفرینش را آغاز مىكند، سپس آن را بازمىگرداند، سپس شما را بسوى او باز مىگردانند! (۱۱)آن روز كه قیامت برپا مىشود، مجرمان در نومیدى و غم و اندوه فرو مىروند! (۱۲)و براى آنان شفیعانى از معبودانشان نخواهد بود، و نسبت به معبودهایى كه آنها را همتاى خدا قرار داده بودند كافر مىشوند! (۱۳)
آن روز كه قیامت برپا مىگردد، (مردم) از هم جدا مىشوند; (۱۴)اما آنان كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادند، در باغى از بهشت شاد و مسرور خواهند بود. (۱۵)و اما آنان كه به آیات ما و لقاى آخرت كافر شدند، در عذاب الهى احضار مىشوند. (۱۶)منزه است خداوند به هنگامى كه شام مىكنید و صبح مىكنید; (۱۷)
و حمد و ستایش مخصوص اوست در آسمان و زمین، و به هنگام عصر و هنگامى كه ظهر مىكنید. (۱۸)او زنده را از مرده بیرون مىآورد، و مرده رااز زنده، و زمین را پس از مردنش حیات مىبخشد، و به همین گونه روز قیامت (از گورها) بیرون آورده مىشوید! (۱۹)از نشانههاى او این است كه شما را از خاك آفرید، سپس بناگاه انسانهایى شدید و در روى زمین گسترش یافتید! (۲۰)
