همچنین از ایشان روایت شده که فرمودند: «خداوند تعالی دو هزار سال پیش از آفرینش حضرت آدم علیه السلام، سوره «یس و طه» را قرائت فرمود، هنگامی که فرشتگان الهی آن را شنیدند گفتند: خوشا به حال امتی که این سوره ها بر آنها نازل شده است و خوشا به حال کسانی که این سوره ها را درون خود جای داده اند و خوشا به حال کسانی که زبانشان به تلاوت ایت سوره ها مترنم است.(2)

از اسحق بن عمار روایت شده که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «خواندن سوره طه را ترک نکنید زیرا خداوند ان را دوست می دارد و هرکس آن را بخواند او را نیز دوست خواهد داشت و هر که بخواندن آن مداومت کند خداوند در روز قیامت نامه عملش را به دست راست او دهد و از کردار او در اسلام حساب سخت نکشد و آنقدر به او پاداش عطا فرماید تا خشنود گردد.»(3)
آثار و برکات سوره

1) گرفتن جواب مثبت در خواستگاری

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: « هر کس سوره (طه) را بنویسد و در پارچه سبزی قرار داده و به خواستگاری برود،خواستگاری اش رد نمی شود و حاجتش برآورده می شود ..»(4)

2) آسان شدن ازدواج

روایت از امام صادق علیه السلام: «هر کس که خواستگاری ندارد یا به خواستگاریش جواب نمی دهند سوره طه را بنویسد و بشوید و آب آن را بر صورت خود بریزد، خداوند ازدواجش را آسان می کند.» (5)

3) جهت برآورده شدن حاجات بزرگ

به جهت مطالب عظیم و بزرگ صد بار بگوید «طه» و یک بار سوره «قل هو الله احد» را بخواند و باز صد مرتبه بگوید «طه» و یک مرتبه سوره «قل هو الله » را بخواند تا هفت بار این را تکرار کند، همین که هفت مرتبه «توحید» و هشتصد بار«طه» تمام شد بعد از آن 17 بار سوره «قل هو الله احد» را تا آخر بخواند، خداوند مطلب و حاجت او را براورده می کند و بی شک عمل خواهد شد. این از مجربات است و آزموده شده است.(6)

4) ترس از دزدان و حیوانات درنده

نقل از امام موسی کاظم علیه السلام: هر کس در سفر باشد و از دزدان و حیوانات وحشی خوف و وحشت دارد، برای این کار بر گردن حیوانش «لا تخاف درکاً و لا تخشی» سوره طه را بنویسد، پس بدرستی که به اذن خداوند متعال ایمن می شود.(7)

5) بهبود بیماری های دهان

به جهت هر گونه در دهان آیات[5-1] را بنویسد و با خود دارد. (8)

ترجمه از 1 تا 20:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

طه (1)ما قرآن را بر تو نازل نكردیم كه خود را به زحمت بیفكنى! (2)آن را فقط براى یادآورى كسانى كه (از خدا) مى‏ترسند نازل ساختیم. (3)(این قرآن) از سوى كسى نازل شده كه زمین و آسمانهاى بلند را آفریده است. (4)همان بخشنده‏اى كه بر عرش مسلط است. (5)از آن اوست آنچه در آسمانها، و آنچه در زمین، و آنچه میان آن دو، و آنچه در زیر خاك (پنهان) است! (6)اگر سخن آشكارا بگویى (یا مخفى كنى)، او اسرار -و حتى پنهان‏تر از آن- را نیز مى‏داند! (7)او خداوندى است كه معبودى جز او نیست; و نامهاى نیكوتر از آن اوست! (8)و آیا خبر موسى به تو رسیده است؟ (9)

هنگامى كه (از دور) آتشى مشاهده كرد، و به خانواده خود گفت: «(اندكى) درنگ كنید كه من آتشى دیدم! شاید شعله‏اى از آن براى شما بیاورم; یا بوسیله این آتش راه را پیدا كنم!» (10)هنگامى كه نزد آتش آمد، ندا داده شد كه: «اى موسى! (11)من پروردگار توام! كفشهایت را بیرون آر، كه تو در سرزمین مقدس «طوى‏» هستى! (12)و من تو را (براى مقام رسالت) برگزیدم; اكنون به آنچه برتو وحى مى‏شود، گوش فراده! (13)

من «الله‏» هستم; معبودى جز من نیست! مرا بپرست، و نماز را براى یاد من بپادار! (14)بطور قطع رستاخیز خواهد آمد! مى‏خواهم آن را پنهان كنم، تا هر كس در برابر سعى و كوشش خود، جزا داده شود! (15)پس مبادا كسى كه به آن ایمان ندارد و از هوسهاى خویش پیروى مى‏كند، تو را از آن بازدارد; كه هلاك خواهى شد! (16)

و آن چیست در دست راست تو، اى موسى؟! (17)گفت: «این عصاى من است; بر آن تكیه مى‏كنم، برگ درختان را با آن براى گوسفندانم فرومى‏ریزم; و مرا با آن كارها و نیازهاى دیگرى است. (18)گفت: «اى موسى! آن را بیفكن.» (19)پس موسى آن (عصا) را افكند، كه ناگهان اژدهایى شد كه به هر سو مى‏شتافت. (20)