هدف اصلی ما در زندگی تکامل است ؛ با این وجود گاهی اوقات در مسیرمان عدم توازن‌هایی ایجاد می‌کنیم که برای سایرین یا خودمان رضایت‌بخش نیست. بنابراین گاهی اوقات چیزی را می‌آفرینیم که قانون کارما «karma» نامیده می‌شود.
در واژه‌شناسی شرق، کارما به معنای «ایجاد تعادل و توازن» است. برخی از افراد عقیده دارند که ما جهت تکمیل یا توازن کارما بارها و بارها زندگی می‌کنیم. حال چنانچه یگانه هدف تناسخ ایجاد توازن کارمایی باشد، آغاز برای چیست؟ یا کارما از کجا آمده؟ ما در زندگی خود بارها و بارها دیده ایم که چگونه افراد بسوی شگفتی هایی جذب می شوند که در جهت رشد و تکامل آنهاست.
هنگامی که مردم واقعاً جهت رسیدن به این هدف کوشش می‌نمایند، حس تحصیل هدف و شادی در زندگی وجود دارد و کارما به این سادگی گسترش نمی‌یابد. هرگاه که در «چرخه‌های» کارما گرفتار می شویم، بیشتر در معرض منفی‌بافی و احساس پوچی قرار میگیریم.
هر زمان که چیزهای تازه یادمی‌گیریم به ما جهت درک زندگی و توازن کمک شده و کارمای کمتری ایجاد میگردد. بدین ترتیب داشتن زندگی‌های بسیار متفاوت جهت تکامل بیشتر موضوعی حائز اهمیت می‌شود.
ما به صورت اشخاص فقیر، ثروتمند، موفق از( لحاظ استانداردهای دنیوی) و یا بسیار ناموفق، زندگی‌هایی در تنهایی و یا سرشار از عشق و کامیابی داشته‌ایم. ما تمامی گونه های بودن، همه حالت‌های زیستن را در تمام نژادها تجربه می‌کنیم.
در بعضی مواقع در یک زندگی یا زندگی‌های متعدد به منظور به دست آوردن شناخت و نایل شدن به کارما (تعادل) تغییر جنسیت می‌دهیم؛ زیرا از طریق تغییر جنسیت این کار بهتر انجام خواهد گرفت. تغییر جنسیت به این دلیل صورت می‌گیرد تا فرصت‌های جدید، در جنسیتی که آن فرصت ها تنها در آن می‌توانند نمایان شوند، قابل تجربه باشد.
قانون کارما
تابحال با خود اندیشیده اید که چرا زندگی بازی بومرنگهاست ؟
در طبیعت قانونی داریم به نام کارما که این قانون قانون عمل و عکس العمل، تابش و بازتابش و علت و معلول است و در زبان لاتین آنرا Karma میخوانند.
قانون کارما میگوید : هر عملی واکنشی داشته و همچنین هر واکنشی خود واکنشی دیگر به دنبال دارد و این چرخه همیشه تکرار خواهد شد. قانون کارما میگوید شما در هر حال و روزی که باشید، در آسمانها یا در داخل زمین، پشت محکمترین قفلها و یا بر تخت سلطنت، کارمای اعمال شما دیر یا زود، به شما بازمیگردد.
منظور اینکه هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی و یا از هر دست بدهی، از همان دست میگیری . به طور خلاصه این قانون می گوید :
هر نیتی که میکنید و یا عملی که انجام می دهید دست به دست چرخیده و همانند آن به خودمان باز میگردد. کارما به معنای«تاوان» است. بدین معنا که نتیجه ی اعمال نیک و بد فرد در زندگی کنونی و یا زندگی های بعدی وی تاثیر خواهد گذاشت. (تعریف غیر ادیان الهی) کارما از اعتقادات ادیان هند و بودا و ادیان آسیای جنوب شرقی است.
بعضی افراد هم که فقط معتقدند کارما در بعضی رفتار ما نمایان می شود چنین می گویند : اعمال فعلی اطرافیان ما، تاثیر و اثر اعمال قبلی خود ماست .
اگر ما حق کسی را پایمال می‌کنیم، اگر دل کسی را میشکنیم، اگر با صدای بوق اتومبیل خود در ساعت ۱۲ شب دیگران را میآزاریم، اگر پشت سر کسی غیبت می‌کنیم و یا حتی اگر خوبی می‌کنیم، دست افتادهای رامیگیریم، دل ناشادی را شاد مینماییم و یا کیسۀ سنگین برنج را از دست پیرزنی میگیریم، منتظر عین عمل یا شکل تغییر یافتۀ آن باشیم که شخصی دیگر در حق ما انجام خواهد داد .
قانون کارما دقیقا بیان مینماید که هر نیت و فکری که داریم و هر عملی که انجام می دهیم، باعث تابش انرژیی به جهان هستی می شود که پس از مدتی (دیر یا زود) به خود ما بازمیگردد و در واقع ما باعث جذب آن فکر و یا عمل می شویم و آنچه امروز از خوب و بد به سرمان می آید، نتیجه نیات و اعمال خوب و بد قبلی ماست. (قانون کارما کمی شبیه قانون جذب است ولی تفاوت دارد) .
عمل ما دقیقا مانند یک بومرنگ عمل کرده و به سوی خودمان با شدتی بیشتر بازمیگردد. با این اوصاف این جمله که میگوییم زندگی بازی بومرنگهاست، کمی روشنتر می‌شود و باید توجه داشته باشیم که بومرنگ خود را به هر طرف پرتاب کنیم باز هم به سمت خودمان باز میگردد.
