هر کس سوره فاطر را قرائت کند در روز قیامت سه در از درهای بهشتی او را صدا می زند که از هر کدام از این سه در که خواست وارد شود.(2)از امام صادق علیه السلام نیز در باب قرائت سوره های «حمدین» (فاطر،سبأ) آمده: هر کس که این دو سوره را در شب قرائت کند، همواره در آن شب در حفظ و امان خداوند و وکیلان او خواهد بود و اگر در روز این سوره ها را بخواند هیچ امر ناخوشایند و مکروهی به او نمی رسد و از خیر دنیا وآخرت چیزهایی به او داده می شود که به ذهنش خطور نکرده است(3)

آثار وبرکات سوره

1) اثری عجیب

در تفسیر البرهان به نقل از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم آمده: هر کس سوره فاطر را بنویسد و در ظرف در بسته چوبی قرار دهد و آن را در دامن کسی که متوجه نیست بیفکند آن شخص نمی تواند از جای خود برخیزد تا آنگاه که آن ظرف را از دامن او بردارند(4)از امام صادق علیه السلام نیز روایتی به همین مضمون آمده: هر کس سوره فاطر را بنویسد و در ظرف یا پوششی نهاده و با شخصی همراه کند، آن شخص نمی تواند از آن مکان خارج شود تا وقتی که ان نوشته را از او بردارند و اگر آن را در دامن شخصی بدون التفات او بیفکنند تا وقتی آن نوشته بر دامن اوست نمی تواند از جای خود برخیزد(5)

2) رشد تجارت و سود فراوان

هر کس دو آیه «30-29» سوره فاطر را در 4 پارچه پنبه ای نو و پاک بنویسد و در مکان تجارت خود قرار دهد، موجب رشد تجاری او و سود فراوان می شود(6)

3) ایمن شدن از زلزله و خراب شدن خانه

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر گاه در شب و هنگام خوابیدن از وقوع زلزله و خراب شدن خانه می ترسی آیه «41 سوره فاطر» را قرائت کن(7)پیامبر گرامی اسلام نیز فرمودند: امان امتم از فرو ریختن ساختمان این آیه «41 فاطر» است(8)

4) درمان بیماری صرع

معاویه بن وهب می گوید: نزد مولایم امام صادق علیه السلام بودم مردی از اهل مرو خدمت ایشان بود که پسرش به بیماری صرع مبتلا بود و ان مرد از این گرفتاری شکایت کرد. امام صادق علیه السلام فرمود او را به نزد من بیاور و بعد با دستان مبارکش سر کدک مبتلا به صرع را مسح کرد و این آیه را قرائت فرمود: «آیه 41 سوره فاطر»(9)

ترجمه از 1 تا 20:

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر!

ستایش مخصوص خداوندى است آفریننده آسمانها و زمین، كه فرشتگان را رسولانى قرار داد داراى بالهاى دوگانه و سه‏گانه و چهارگانه، او هر چه بخواهد در آفرینش مى‏افزاید، و او بر هر چیزى تواناست! (۱)هر رحمتى را خدا به روى مردم بگشاید، كسى نمى‏تواند جلو آن را بگیرد; و هر چه را امساك كند، كسى غیر از او قادر به فرستادن آن نیست; و او عزیز و حكیم است! (۲)

اى مردم! به یاد آورید نعمت خدا را بر شما; آیا آفریننده‏اى جز خدا هست كه شما را از آسمان و زمین روزى دهد؟! هیچ معبودى جز او نیست; با این حال چگونه به سوى باطل منحرف مى‏شوید؟! (۳)اگر تو را تكذیب كنند (غم مخور، موضوع تازه‏اى نیست) پیامبران پیش از تو نیز تكذیب شدند; و همه كارها بسوى خدا بازمى‏گردد. (۴)

اى مردم! وعده خداوند حق است; مبادا زندگى دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (كرم) خدا مغرور سازد! (۵)البته شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید; او فقط حزبش را به این دعوت مى‏كند كه اهل آتش سوزان (جهنم) باشند! (۶)كسانى كه راه كفر پیش گرفتند، براى آنان عذابى سخت است; و كسانى كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته انجام دادند، آمرزش و پاداش بزرگ از آن آنهاست! (۷)

آیا كسى كه عمل بدش براى او آراسته شده و آن را خوب و زیبا مى‏بیند (همانند كسى است كه واقع را آنچنان كه هست مى‏یابد)؟! خداوند هر كس را بخواهد گمراه مى سازد و هر كس را بخواهد هدایت مى‏كند; پس جانت به خاطر شدت تاسف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام مى‏دهند داناست! (۸)

خداوند كسى است كه بادها را فرستاد تا ابرهایى را به حركت درآورند; سپس ما این ابرها را به سوى زمین مرده‏اى راندیم و به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده مى‏كنیم; رستاخیز نیز همین گونه است! (۹)كسى كه خواهان عزت است (باید از خدا بخواهد چرا كه) تمام عزت براى خداست; سخنان پاكیزه به سوى او صعود مى‏كند، و عمل صالح را بالا مى‏برد; و آنها كه نقشه‏هاى بد مى‏كشند، عذاب سختى براى آنهاست و مكر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود مى‏شود (و به جایى نمى‏رسد) ! (۱۰)

خداوند شما را از خاكى آفرید، سپس از نطفه‏اى; سپس شما را بصورت زوجهایى قرار داد; هیچ جنس ماده‏اى باردار نمى‏شود و وضع حمل نمى‏كند مگر به علم او، و هیچ كس عمر طولانى نمى‏كند، یا از عمرش كاسته نمى‏شود مگر اینكه در كتاب (علم خداوند) ثبت است; اینها همه براى خداوند آسان است. (۱۱)

دو دریا یكسان نیستند: این یكى دریایى است كه آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است، و آن یكى شور و تلخ و گلوگیر; (اما) از هر دو گوشتى تازه مى خورید و وسایل زینتى استخراج كرده مى‏پوشید; و كشتیها را در آن مى‏بینى كه آنها را مى‏شكافند (و به سوى مقصد پیش مى‏روند) تا از فضل خداوند بهره‏گیرید، و شاید شكر (نعمتهاى او را) بجا آورید! (۱۲)

او شب را در روز داخل مى‏كند و روز را در شب; و خورشید و ماه را مسخر (شما) كرده، هر یك تا سرآمد معینى به حركت خود ادامه مى‏دهد; این است خداوند، پروردگار شما; حاكمیت (در سراسر عالم) از آن اوست: و كسانى را كه جز او مى‏خوانید (و مى‏پرستید) حتى به اندازه پوست نازك هسته خرما مالك نیستند! (۱۳)

اگر آنها را بخوانید صداى شما را نمى‏شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسـخ نمى‏گویند; و روز قیامت، شرك (و پرستش) شما را منكر مى‏شوند، و هیچ كس مانند (خداوند آگاه و) خبیر تو را (از حقایق) با خبر نمى‏سازد! (۱۴)اى مردم شما (همگى) نیازمند به خدائید; تنها خداوند است كه بى‏نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است! (۱۵)اگر بخواهد شما را مى‏برد و خلق جدیدى مى‏آورد; (۱۶)و این براى خداوند مشكل نیست! (۱۷)

هیچ گنهكارى بار گناه دیگرى را بر دوش نمى‏كشد; و اگر شخص سنگین‏بارى دیگرى را براى حمل گناه خود بخواند، چیزى از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزدیكان او باشد! تو فقط كسانى را بیم‏مى‏دهى كه از پروردگار خود در پنهانى مى‏ترسند و نماز را برپا مى‏دارند; و هر كس پاكى (و تقوا) پیشه كند، نتیجه آن به خودش بازمى‏گردد; و بازگشت (همگان) به سوى خداست! (۱۸)و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، (۱۹)و نه ظلمتها و روشنایى، (۲۰)